Shree Marathi Lyrics – Bhajans, Abhangs, Aarti & Gavlan

"नाच नाच रे गजानना" हे जोशपूर्ण गणेशगीत श्रीगणेशाच्या भक्तीत रंगून नाचायला लावणारे आहे. मृदुंग, टाळ, आणि वीणेच्या नादात नाचणाऱ्या गोंडस गणपतीचे चित्रण यात आहे. हे गीत गणेशोत्सवाच्या काळात विशेष लोकप्रिय आहे. भावपूर्ण शब्द, लयबद्ध चाली, आणि भक्तीभावाने ओतप्रोत भरलेले हे गीत भक्तांना गणेशाच्या आनंदमय रूपाशी जोडून ठेवते. शब्दांतून श्रीगणेशाची शक्ती, सौंदर्य, आणि भक्तांवरील कृपा व्यक्त केली आहे.  वाजे मृदुंग टाळ वीणा ये रे नाचत गौरी गणा|| गणपती बाप्पा मोरया - मंगलमूर्ती मोरया नाच नाच रे गजानना पायी बांधून घुंगुरवाळा येई ठुमकत तू लडीवाळा जना आवडे तव हा चाळा देई आनंद गौरी बाळा दुडूदुडू ये रे लुटूलुटू ये रे शिवसुता वेल्हाळा|| नाच नाच रे गजानना  | वाजे मृदुंग टाळ वीणा ||1|| गणपती बाप्पा मोरया मंगलमुर्ती मोरया तुझ्या चिंतनी जमले सारे खाली आले नभातील तारे नाचे चैतन्ये अवघे वारे पाना-फुलात भरलासी तू रे कर्पूरगौरा, जगदोधारा, ये धरणी बल्लाळा || नाच नाच रे गजानना  | वाजे मृदुंग टाळ वीणा ||2|| गणपती बाप्पा मोरया मंगलमुर्ती मोरया तू देवांचा देव खरा आदिनाथ ...

रखुमा माझी पेरणी करी | lyrics in marathi | rakhuma majhi perni kari lyrics  वाचायला विसरू नका सुंदर अभंग "माझी शेती ही पंढरी", जेथे पांडुरंग नांगर धरतो आणि रखुमाई पेरणी करते. शेतीवर आधारित हे भक्तिगीत आपल्या हृदयाला स्पर्श करेल. रखुमा माझी पेरणी करी माझा पांडूरंग नांगर धरी माझी शेती ही पंढरी ||धृ.|| अठरा धान्य मीच पिकवितो चोर लूटारूंचे घर मी भरतो निसर्गाशी सदा झगडतो चिंता माझ्या उरी माझी शेती ही पंढरी ||1|| मजूर माझा भाऊ धाकटा कधी होणार नीटनेटका कष्ट करूनी सदा भाकितो संसाराच्या घरी माझी शेती ही पंढरी ||2|| धान्य पेरीले बहू मोलाचे पंचतत्त्वे तया रक्षिले तुका म्हणे जाऊ पाहाया वैकूंठीचा हरी रखुमा माझी पेरणी करी ||3|| lyrics in english  Rakhuma maajhi perani kari Maajha Pandurang nangar dhari Maajhi sheti hi Pandhari ||Dhr.|| Athara dhaanya mich pikvito Chor lootarunchya ghar mi bharto Nisargashi sada jhagadto chinta maajhya uri Maajhi sheti hi Pandhari ||1|| Majoor maajha bhau dhaktaa kadhi honar neatnetka Kasht karuni sada bhaakito sansarachya ghari Maaj...

"समाधि साधन संजीवन नाम" हा संत ज्ञानेश्वर महाराजांचा गूढार्थाने भरलेला अभंग आहे. या अभंगामध्ये ते समाधी, शांती, दया, हरिनाम आणि आत्मसाक्षात्कार या तत्त्वांवर प्रकाश टाकतात. हरिनाम हेच खरे संजीवन आहे असे सांगत, ते म्हणतात की ज्याच्या अंत:करणात शांती, दया आणि सर्व जीवांप्रती समता आहे, त्यालाच खरी आध्यात्मिक प्रगती मिळते. शम (मनःशांती) आणि दम (इंद्रियसंयम) यांच्या सहाय्याने विज्ञान-सज्ञान प्राप्त होते आणि अज्ञानाचा अंधार नाहीसा होतो. संत ज्ञानेश्वर भक्ति मार्गाचे आणि हरिपंथाचे महत्त्व अधोरेखित करतात. हा अभंग आत्मज्ञान, भक्ति आणि शांतीचा सुंदर संगम आहे. समाधि साधन संजीवन नाम । शांति दया सम सर्वांभूतीं ॥१॥ शांतीची पैं शांति निवृत्ति दातारू । हरिनाम उच्चारू दिधला तेणें ॥२॥ शम-दम-कळा, विज्ञान-सज्ञान । परतोनि अज्ञान न ये घरा ॥३॥ ज्ञानदेवा सिद्धी-साधन अवीट । भक्ति-मार्ग नीट हरिपंथीं ॥४॥ Lyrics in english  Samadhi sadhan sanjivan naam Shanti daya sam sarvambhutin ||1|| Shantichi pain shanti nivrutti dataru Harinam uccharu didhla tene ||2|| Sham-dam-kala, vigyaan-sagyaan ...

या अभंगात विठ्ठलभक्तीची गोडी आणि संतांच्या हरिभजनातील तल्लीनता दर्शवली आहे. ज्याला अभंगाची गोडी वेडी करत असेल, तोच खऱ्या अर्थाने पंढरीचा पुण्यवान आहे . टाळ-मृदंगाशिवाय जिथे विठ्ठलाच्या भक्तीचा रसभाव असतो, तेच खरं संगतीचं स्थान. संतांचा मेळा सदैव हरिनामात गुंतलेला असतो, आणि चोखोबा (संत चोखामेळा) गाभाऱ्यातील विठ्ठलाच्या दर्शनाची आस ठेवून वाट पाहत असतो. अभंगाची गोडी करी ज्यास वेडी तोचि पुण्य जोडी पंढरीचे || टाळ मृदंग विना साथ ज्याची भक्ती भाव गोडी विठ्ठलाची || बघा संत मेळा सदा गुंगलेला सदा गुंतलेला हरी भजनात || गाभाऱ्यात कोण विठू जाणे चोखोबा तृष्टी वाट पाहे ||  Lyrics in english  Abhangachi godi kari jyaas vedi Tochi punya jodi Pandhariche || Taal mrudang vina saath jyachi Bhakti bhaav godi Vitthalachi || Bagha sant mela sada gunglela Sada guntlela Hari bhajanaat || Gabhaaryaat kon Vithu jaane Chokhoba trushti vaat pahe || 

या सुंदर स्तुतीमध्ये भक्त मोरया गणपतीच्या मधुर नावाचे आणि कृपाळूपणाचे गुणगान करतो. तो म्हणतो की, "मोरया हे तुझे नाव गोड आहे आणि तू कृपेसागर आहेस – हीच माझ्यासाठी मायमाऊलीची जागा आहे." गणपतीच्या वाकड्या सोंडेचे आणि एकदंत रूपाचे वर्णन करत भक्त विनंती करतो की, "हे गुणवंत गणेशा, मला सद्बुद्धी दे." मोरया मोरया गोड हे नाम तुझे | कृपा सागरा हेची माहेर माझे || तुझी सोंड बा वाकुडी एकदंता | मला बुद्धी दे मोरया गुणवंता || Moraya Moraya god he naam tujhe Krupa saagara hechi maaher maajhe || Tuzhi sond ba vaakudi Ekadanta Mala buddhi de Moraya gunavanta ||

ही गवळण श्रीकृष्णाच्या यमुनेच्या तीरावरच्या लिलांचा आणि गोपिकांच्या भावनांचा सुंदर चित्रण करते. एक गोपी श्रीकृष्णाला प्रेमाने आणि थोड्या रागावलेल्या भावनेने साद घालत आहे. ती म्हणते – "बासरी वाजवत तू यमुनेच्या तीरावर फिरतोस, पण माझे मन गोंधळून टाकू नकोस. मी आता बावरी झाले आहे, आता तरी मागे फिर!" ती श्रीकृष्णाच्या सावळ्या रूपाचे, कानातील कुंडलांचे, नजरेतील काजळाचे, आणि पितांबराच्या तेजाचे वर्णन करते. तिच्या भोवती इतर गोपिका फेर धरून नाचत आहेत. शेवटी ती विनंती करते – "मुकुंदा, आम्हाला जास्त त्रास देऊ नकोस. आमच्या घराकडे येणे थांबव आणि वाट सोडून जा." ही गवळण प्रेम, भक्ती, आणि कृष्णाच्या लीलांच्या मनोहारीतेने भरलेली आहे.  यमुनेच्या तिरावरी कान्हा वाजवतो बासरी लाडिगोडी लावू नको खोडी माझी काडू नको झाले मी बावरी कान्हया जाऊ देरे माघारी || सावळे तुझे रूप मनोहर वेड लावीते मनी कानी कुंडल नयनी काजळ पितांबर जरतारी एक एक जमल्या साऱ्या गौळणीराचाती फेर धरुनी || एका जनार्दनी श्रीहरी भजनी सदगुरू चरणाधरी म्हणे मुकुंदा तुला विनविते करू नको शिरजोरी जाऊ दे रे अमुच्या सदनी सोड...

या अभंगात संत जनार्दन स्वामी भगवंताच्या दर्शनाने मिळणाऱ्या आध्यात्मिक समाधानाचे वर्णन करतात. ते म्हणतात, "श्रीमुखाचे (भगवंताचे) दर्शन होताच, कोटी जन्मांची दुःखे नाहीशी होतात." तो भगवंत विटेवर उभा असतो, आणि आपल्या भक्तांच्या सादेला तो कैवारी (रक्षक, आधार) होतो. पुढे ते सांगतात की, तो देव वेदांनाही समजत नाही इतका गूढ आहे, मग आपल्यासारख्या सामान्य माणसांना त्याचे रहस्य कसे कळेल? परंतु तो भक्तवत्सल आहे, आणि गरीबांचा (दीना) नाथ आहे — म्हणून जनार्दन म्हणतात, "त्या भगवंताचे ध्यान करा." जयाचे पाहता श्री मुख हरे हो तेचि कोटी जन्म दुःख || तोहा उभा विटेवारी भक्त दास म्हणता कैवारी || वेदासी तो दुर्गम आम्हा नकळे त्याचे वर्म || ऐसा भक्त वत्सल दीना नाथ ऐका जनार्दनीचे ध्यान ||  Lyrics in english:  Jayaache pahata Shri mukh Hare ho techi koti janma dukh || Toha ubha vitevari Bhakta daas mhanta kaivaari || Vedaasi to durgam Aamha nakale tyache varm || Aisa bhakta vatsal deena naath Aika Janardani che dhyaan ||